Słodko jest umrzeć za ojczyznę

Ludwik Ostyk-Narbutt urodził się 26 sierpnia 1832 r. w majątku Szawry nieopodal miasteczka Nacza w powiecie lidzkim, jako syn znanego i cenionego historyka Teodora Narbutta, autora wielotomowego dzieła pt. „Dzieje narodu litewskiego”, i Krystyny Podewskiej. Narbuttowie wywodzili się ze starego i zasłużonego dla Wielkiego Księstwa rodu szlacheckiego Dowszprungów, a w ich domu pielęgnowano tradycje patriotyczne, w duchu których wychowywany był Ludwik i jego młodszy brat Bronisław. Nauki pobierał w popijarskiej szkole w Lidzie, a następnie w wileńskim gimnazjum państwowym, zwanym „Instytutem szlacheckim”, gdzie w 1850 r. zorganizował tajny związek patriotyczny „Orzeł i Krzyż”. Po kilku miesiącach działalności, wiosną 1851 r., dwaj koledzy Ludwika donieśli władzom o niepodległościowym charakterze związku, na co dowody znaleziono podczas przeprowadzonej u niego rewizji. Po aresztowaniu całą winę wziął na siebie, czym uchronił od konsekwencji swoich współtowarzyszy z organizacji. Za