Eutanazja, dziecko rozpaczy

Z punktu widzenia katolika obchody 500 lat reformacji to obchody pozbawienia 300 milionów ludzi sakramentów Tajemnica powołania i wybrania przeraża. Można odczytać swoje powołanie i zmarnować życie. Można doświadczyć spektakularnego nawrócenia, żyć dziesiątki lat blisko Boga i pójść na zatracenie. Kategoria losu, fatum, przeznaczenia, karmy – to najgrubszego kalibru tematy. Tylko prorocy i najwięksi artyści potrafili się z nim zmierzyć. Tylko o nich mówimy po 300, 500 latach. O Dantem, Szekspirze, Rimbaud, Norwidzie. Ale o tych dwóch ostatnich nie ze względu na dzieło, lecz jedynie ze względu na niespełnienie, zmarnowanie jakiejś nieprawdopodobnej szansy. Można zostać wybranym i zmarnować szansę. Bóg bezradny jest tylko wobec jednej rzeczy, człowieczej wolności. Katolicka koncepcja losu, wybrania, powołania ma w sobie to, czego nie mają inne ostateczne hipotezy: łączy wolność człowieka z wszechmocą Bożą. Są bowiem niesprzeczne. Mamy niezwykłe szczęście. Wypowiadając