Tyfus to nie ludobójstwo, strzał w potylicę – tak. Zamówienie Gorbaczowa

Od tamtej chwili w sowieckiej, a następnie rosyjskiej prasie zaczęły się pojawiać artykuły znacznie zawyżające liczbę zmarłych jeńców. Nie stroniono również od oskarżeń o zbrodnię zaplanowaną. Niektórzy z rosyjskich propagandystów posuwali się nawet do stwierdzeń o masowych rozstrzeliwaniach. Oczywiście żadne z tych sensacyjnych doniesień nie było poparte rzeczową analizą historyczną. Nigdy i nigdzie nie znaleziono dokumentów potwierdzających wydanie rozkazu o celowym eksterminowaniu bolszewików. Polska propaganda w rosyjskiej interpretacji Największą liczbę jeńców bolszewickich (ok. 40 tys.) zagarnięto do polskiej niewoli w końcu lata 1920 r., po zakończonej sukcesem kontrofensywie wojsk polskich znad Wieprza. Następne wielkie fale sowieckich jeńców zaczęły napływać do polskich obozów po wrześniowym zwycięstwie w bitwie niemeńskiej (ok. 30 tys). Wraz z blisko 30 tys. jeńców wziętych do niewoli od początku wojny polsko-bolszewickiej (przed Bitwą Warszawską) suma