Krawat Kennedy’ego, spinka od Johnsona

Rozciągnięta na dekady biografia kamerdynera z Białego Domu, który usługiwał ośmiu prezydentom, przypomina rozmachem „Forestra Gumpa” Zemeckisa. Mniej tu oryginalności, za to panoramę amerykańskiego losu zarysowano obszerniej, nie ograniczając się do dzieci kwiatów. U Danielsa sięgamy prezydentury Eisenhowera, oglądamy akcje Ku-Klux- -Klanu i antyrasistowskie poruszenie lat 60/70. Przed nami zamachy, zmiażdżone pokojowe demonstracje oraz echa odbierane w jednej murzyńskiej rodzinie i wędrujące po korytarzach Białego Domu. Zaczyna się fatalnie – farmer zabija ojca ciemnoskórego chłopca Cecila Gainesa (Ameen). Dzieciaka przygarnia farmerka (Redgrawe) i przyucza go na guwernera. Cecil dorasta i ucieka, z głodu dokonuje włamania, ale trafia na dobrego człowieka. Ten daje mu pracę, udzielając lekcji pokory – pozostawaj w cieniu, staraj się odgadywać ich (białych) życzenia. Parę lat później Gaines zostanie kelnerem wykwintnych restauracji. Potem – kamerdynerem. Gainesa,