Cwane kłamstwa, zmysłowe pułapki

Slavoj Žižek, socjolog neomarksista, interpretator Lacana, wyznawca Freuda uznany przez światowe uniwersytety, nakręcił w 2006 r. z Sophie Fiennes film-esej „Z-Boczona historia kina”. Obecny „Perwersyjny przewodnik po ideologiach” to powtórka z metody. Prototyp był lepszy. Oto ludzie myślą, że ekran zaspokaja ich ukryte pragnienia, a według Žižka, kino marzenia kreuje. Obiektów seksualnych marzeń dostarcza ekran i prasa. Freudyzm w ujęciu Žižka to kinowa metafora. Postać groźnego ojca, który nie rezygnuje z omnipotencji i nie chce umierać, powtarza się w „Blue Velvet” Lyncha i w „Gwiezdnych wojnach” Lucasa. Figurę mężczyzny lękającego się kobiety, dopóki jej nie uśmierci, znajdzie w „Oczach szeroko zamkniętych” Kubricka, „Zagubionej autostradzie” Lyncha i „Zawrocie głowy” Hitchcocka. Najgorętszą scenę porno odkryje w „Personie” Bergmana, a chłód bez erotycznej tajemnicy w orgii z „Oczu szeroko zamkniętych”. Przypowieść o świecie gnostyków stworzonym przez boga-