Nie szata zdobi człowieka

Można być spadkobiercą ideałów i ich obrońcą, a można być Bronisławem Komorowskim albo Bartłomiejem Sienkiewiczem i nikim więcej. Można też być Helmutem Kohlem bez pochodzenia szlacheckiego i Władimirem Putinem z pochodzeniem raczej marnym.   Dzieci wyjechały na wakacje (niektóre), a dorośli na wywczasy zagraniczne (niektórzy). Większość kręci się wokół swoich spraw, a sprawy wyglądają niedobrze. Zwłaszcza w polityce, stąd zdenerwowanie, a nawet rozpacz zwolenników Platformy Obywatelskiej i jej przywództwa. Parę dni temu z rozbawieniem obserwowałam w dyskusji telewizyjnej TVN24 socjologa Ireneusza Krzemińskiego, który na wieść o rosnącym poparciu dla Prawa i Sprawiedliwości łapał się za głowę, topił swoje oblicze w dłoniach i robił miny godne „kabaretu pod Platformą”. I zapewniał, że sondaż sondażowi nierówny, a niektóre to nawet są manipulacją. Nie tylko mnie rozbawiła rozpacz znanego z jednostronnej oceny sytuacji politycznej w Polsce naukowca, wywołała ona też uśmiech na twarzy