Modlitwa i nadzieja

Gdy wróciłem do krakowskiego seminarium duchownego, aby uczestniczyć w rekolekcjach przed rozpoczęciem roku akademickiego, o nowym papieżu też nie mówiono, bo jego także nikt nie znał. Jedynie ówczesny rektor, ks. Franciszek Macharski, powołując się na rozmowę z kard. Karolem Wojtyłą, mówił, że to dobry, uśmiechnięty człowiek. Przyszedł jednak dzień 28 września 1978 r., kiedy to zaledwie po 33 dniach pontyfikatu zmarł biskup Rzymu. Dla profesorów i studentów teologii był to ogromny szok. Pamiętam, że nasz ojciec duchowny, ks. Stanisław Nowak (dziś emerytowany arcybiskup częstochowski), próbując to tłumaczyć, twierdził, że widocznie przez to bolesne doświadczenie Pan Bóg chce otworzyć nowy, jeszcze bardziej pozytywny rozdział w dziejach. Mało kto rozumiał sens tych słów aż do wieczornego nabożeństwa różańcowego, odprawianego w kaplicy seminaryjnej 16 października, kiedy to ten sam ojciec duchowny wyszedł przed ołtarz i powiedział: „Nowym papieżem został kardynał Karol Wojtyła”. Po