Motoryzacja
Muszę się przyznać, że będąc w USA kilkakrotnie odczuwałem strach, patrząc na samochody. Kiedy na parkingu mijał mnie podwyższony na wielkich kołach dodge RAM, który bulgotał swoją V ósemką, mimowolnie wzdrygnąłem się. Podobnie było, gdy na autostradzie wyprzedzała mnie wielka jak dom jednorodzinny ciężarówka. Jednak samochód, który jest bohaterem dzisiejszego tekstu, w USA nie wydaje się wcale duży. Zupełnie inaczej jest w Europie. Gdy stanąłem w zeszłym tygodniu naprzeciwko Jeepa Grand Cherokee, poczułem respekt. To kawał samochodu.
Nawet nie uruchomiony daje jasny sygnał, że jest solidnym kompanem. Po odpaleniu trzylitrowego diesla zauważamy zaś, że na tego kumpla możemy co prawda liczyć, lecz jest nieco szorstki w obyciu. Jeśli takie auta jak Audi Q7, BMW X5 czy najnowsze wcielenie...
W życiu rzadko zdarza się, że coś jest takie, jakim się wydaje. Na przykład pizza serwowana w restauracji przy Krzywej Wieży w Pizie jawi się jako ideał w idealnym miejscu. Tymczasem w rzeczywistości jest gumowata, często przypalona i skąpią na niej dodatków. Wiem, bo byłem dwukrotnie i za każdym razem rzeczywistość nie zbliżała się do wyobrażenia. Albo wyprawa kamperem w nieznane.
W powszechnym mniemaniu to prawdziwy smak przygody, niczym nie zmąconej wolności. A tymczasem w Europie Zachodniej istnieje szereg ograniczeń dla samochodów, które są jednocześnie domami. Na dziko można bez konsekwencji właściwie rozbijać się jedynie w Skandynawii. A w Hiszpanii trzeba uważać na złodziei wyspecjalizowanych w rabunkach kamperów. Kolejny przykład. Nissan Qashqai, ideał samochodu dla kobiet....
To Polak z pochodzenia, Wacław Rechniewski, na przełomie XIX i XX w. przekonywał, że przyszłością są samochody na prąd. Już w 1893 r. zamontował w aucie elektryczny silnik o mocy 3,5 kW. Dwa lata później automobil z mocniejszym silnikiem (5 kW) jego konstrukcji brał udział w wyścigu Paryż–Bordeaux. Samochód poruszał się z prędkością 24–30 km/h, posiadał wymienne baterie, które można było zmienić w 10 minut. Akumulatory zapewniały możliwość przejechania od 50 do 75 km. Warto wspomnieć, że silnik elektryczny Rechniewskiego przewyższał wydajnością konstrukcje Thomasa Alvy Edisona.
Konstruktor dostał nawet złoty medal na wystawie światowej w Paryżu w 1889 r., tej, której symbolem stała się wieża do dziś stojąca w stolicy Francji. Dopiero ponad wiek później przedsiębiorstwa motoryzacyjne...
Od 11 listopada możemy polecieć do USA bez wiz. W związku z tym zabieram dziś Państwa na wycieczkę po Stanach. Zwłaszcza że 11. dzień listopada (1926 roku) to również data otwarcia Drogi Matki, jak ją nazywają Amerykanie, czyli Route 66. Do lat 50. stanowiła ona właściwie jedyną nitkę komunikacyjną z Chicago na Zachodnie Wybrzeże. W latach 30. w czasie Wielkiego Kryzysu podróżowało nią za chlebem wielu Amerykanów.
A w późniejszych latach – wielu muzyków w ramach tras koncertowych. W 1946 r. Bobby Troup napisał o niej piosenkę „Get Your Kicks on Route 66”, którą później nagrali m.in. The Rolling Stones i Depeche Mode. Droga jest obecna nie tylko w muzyce. Także w literaturze. Gości na kartach powieści Johna Steinbecka „Grona gniewu”. Dziś odcinki przebiegające przez stany ...
Vitara jest dobra i tania. Tak napisałem kilka miesięcy temu, gdy miałem okazję zapoznać się z samochodem wyposażonym w silnik 1.0 (111KM). Pochwalę się, że cały ubiegły tydzień spędziłem nad morzem, ciesząc się bajeczną pogodą i testując Suzuki Vitarę z napędem na cztery koła i silnikiem 1.4 o mocy 140 KM. Ta wersja już nie jest tak tania, ale dobra. A nawet lepsza.
Choć ma oczywiście swoje wady. (…) Ten wielokropek ma oznaczać czas, w którym zastanawiałem się, czy najpierw mam napisać o zaletach, czy też o niedoskonałościach samochodu. Doszedłem do wniosku, że zacznę od wad. Po pierwsze, samochód jest wąski, co sprawia, że staje się na autostradzie podatny na podmuchy wiatru. Ma także dziwną przypadłość objawiającą się tym, że przy wyższych prędkościach zaczyna myszkować po drodze....
Ferruccio Lamborghini był niezmiernie utalentowanym mechanikiem. Swój biznes rozpoczął tuż po II wojnie światowej. Przerabiał stary wojskowy sprzęt na ciągniki rolnicze, których wówczas brakowało w całej Europie. W 1949 r. założył przedsiębiorstwo Lamborghini Trattori, które produkowało już własne konstrukcje maszyn rolniczych. Mimo że wytwarzał traktory, to jego pasją były wyścigi samochodowe, w których zresztą często brał udział.
W latach 60. Ferruccio stał się już tak majętnym przedsiębiorcą, że stać go było na kupno samochodu sportowego ferrari 250 GT. Nie był z niego zadowolony. Nie podobała mu się szczególnie praca sprzęgła. Ponieważ, jak zaznaczyłem na początku, był zdolnym mechanikiem, postanowił umówić się z Enzo Ferrari, żeby przekazać mu swoje uwagi. Ferrari jednak unikał...
Zaczyna się okres przedwyborczy. W najbliższych miesiącach wielu Polaków podejmie wiążące decyzje. W związku z tym co sprytniejsi już zaczęli kampanię, inni jeszcze czekają. Myślą Państwo, że coś mi się pomyliło, bo wybory już za nami? To jest wszakże rubryka motoryzacyjna, nie polityczna.
A w samochodowym świecie właśnie na przełomie roku zaczyna się prawdziwa walka o klienta, bo wtedy liczni z nas myślą o zmianie samochodu, mając nadzieję na duże upusty. Wybór na rynku jest spory. Niektóre z firm motoryzacyjnych (np. Volvo) już nęcą nas sporymi rabatami. Inne wstrzymują jeszcze kampanię, czekając na ruch konkurencji. Po tym, kto jakie daje upusty, można się zorientować, ile samochodów zostało producentowi na stoku. Prosta zasada – im lepsze ceny, tym więcej samochodów do wyboru....
Franek Dolas (Marian Kociniak) grał w filmie „Jak rozpętałem II wojnę światową” w trzy kubki. Na bazarze Różyckiego w Warszawie w czasach, kiedy chodziłem do szkoły podstawowej, grano w trzy karty. W tych grach chodzi o to, żeby nie stracić z pola widzenia właściwego kubka bądź karty.
A to niezwykle trudne, nie dlatego, że inicjator gry ma wyjątkowo sprawne ręce, lecz dlatego, że asekurują go pomagierzy, których zadaniem jest rozproszenie uwagi grającego. Volkswagen zdaje się gra teraz w trzy karty z klientami. Bo pierwszy wielkoseryjny samochód koncernu ID.3 będzie dostępny w trzech wariantach. Pierwszą wersję, najtańszą, wyposażono w powerbank o pojemności 45 kWh, dzięki któremu możliwe, że przejedzie 330 km. Druga wersja, średniak, ma przejechać 420 km (58 kWh). A największy zasięg...
Proces tworzenia samochodu jest bardzo złożony. Wiadomo, że nowe rozwiązania konstrukcyjne trzeba nie tylko sprawdzić na modelach komputerowych, ale także w ekstremalnych warunkach. Potem należy zaprojektować nadwozie i testować je w tunelu aerodynamicznym.
Opracować wnętrze i wykazać się fantazją przytłumioną nieco przez księgowych, którzy nie pozwolą użyć w nowym modelu fikuśnych przełączników, tylko każą zastosować stare, sprawdzone z poprzednich modeli. Żeby było taniej w produkcji. W dużym skrócie i uproszczeniu przemknęliśmy przez proces tworzenia nowego samochodu. Jednak gdy produkt jest już gotowy, do akcji wkraczają specjaliści z zupełnie innej branży, których zadaniem jest wymyślić patent na to, żeby odróżnić samochód od innych, które przecież mają podobne silniki, cztery...
Czasem do kogoś lub czegoś się uprzedzamy. Moja mama np. jest uprzedzona do wytatuowanych ludzi. A to dlatego, że w PRL-u malunki na ciele mieli przede wszystkim przestępcy i marynarze. Dziś tatuaż mają nawet pracownice banku. Jednak uprzedzenia z czasów młodości pozostały.
Podobnie jest z różnorakim sprzętem. Mam kolegę, który uważa, że telewizor marki na S jest najlepszy, a do marki na P jest uprzedzony. To także wynika z przeszłości, ze złych doświadczeń. Muszę się przyznać, że także byłem nieco uprzedzony do samochodu, którym jeździłem cały zeszły tydzień. Ale nie wynikało to z przeszłości czy doświadczeń, tylko z tego , że auto po prostu nie podoba mi się z wyglądu. O ile z boku jeszcze ujdzie, to moim zdaniem reflektory zupełnie nie współgrają ze zbyt masywnym grillem. A w...
Problemem w rozwoju aut elektrycznych nie jest technologia, lecz pieniądze. Wyraźnie widać, że firmy motoryzacyjne poszukują rozwiązań, jak upowszechnić „elektryki” i przerzucić koszty na klienta w taki sposób, żeby nie czuł się oszukany. Koncepcyjną pracę w tym względzie widać szczególnie u VW, czyli firmy, która dzięki elektrykom może odzyskać twarz. Nie jest przecież tajemnicą, że dieselgate spowodował gigantyczne straty nie tylko finansowe, ale przede wszystkim wizerunkowe.
W Polsce tego tak bardzo nie widać, bo produkty koncernu to u nas niejako synonim awansu społecznego, który przebiega następująco: Skoda, VW, Audi. Jednak rzeczywistość światowa jest nieco inna. Dlatego VW, a więc także Seat, Audi, Skoda i Porsche, postawili wszystko na jedną kartę – rozwój samochodów...
Trwa salon samochodowy we Frankfurcie, najważniejsza impreza motoryzacyjna w Europie. Nie ma co ukrywać, że ranga tego typu nadmuchanych wydarzeń spada. Coraz mniej firm samochodowych widzi sens wystawiania się na targach. Podyktowane jest to przynajmniej dwoma czynnikami. Po pierwsze kosztami, bo przecież za powierzchnię wystawową trzeba zapłacić krocie.
W wypadku mniejszych firm pokazywanie się w świetle reflektorów na prestiżowych targach nie przekłada się na zyski u dealerów, bo ich prezentacje aut są i tak skromniejsze niż motoryzacyjnych gigantów i nie robią takiego wrażenia. Po drugie natomiast premierowe samochody można zobaczyć prawie natychmiast w internecie, pokazane na tysiąc sposobów. Dawniej, gdy nie było dostępu do tak szybkiej informacji, wizyta na targach była jedynym...
Mówi się, że żyjemy teraz w ciągłym pędzie, pośpiechu. Nie mamy chwili, żeby się zatrzymać. Wszystko przez to przemija szybciej, bo wciąż pragniemy nowości. Dzieje się tak w różnych aspektach życia. W kinach co tydzień pojawia się kilka premier, przez co nie mamy możliwości, żeby zatrzymać się i zastanowić nad przesłaniem jakiegoś filmu, który nie jest li tylko sieczką dla umysłu.
Jeśli chodzi o technologię – to, co dziś jest nowoczesne, jutro staje się starym szmelcem. Sieci społecznościowe, które miały nas zbliżać, powodują, iż dociera do nas tyle informacji, że oddalamy się od siebie. Myli nam się, kto z naszych znajomych był na urlopie, komu urodziła się córka, a kto remontuje mieszkanie. Gdy wyłączymy się z tego ciągłego biegu, pojawia się jednak dyskomfort. Nic się nie dzieje!...
Ostatnio Facebook wstrzymał reklamowanie filmiku o samochodzie, który zamieściłem na moim youtubowym kanale kilentv. Prawdopodobnie ze względu na to, że nazwałem się, parafrazując moje nazwisko, motokilerem! W założeniu chodziło o to, że daję wycisk samochodom. Niestety, sztuczna inteligencja odczytała to jako mowę nienawiści. Odwołałem się od decyzji komputera i czekam na rozpatrzenie sprawy przez człowieka. Może on nie będzie myślał zero-jedynkowo.
Chociaż zauważam, że ostatnio coraz częściej również ludzie myślą tak, jak im program komputerowy pozwala. Przez to, że po kliknięciu paru klawiszy otrzymujemy na ekranie odpowiedzi na prawie wszystkie pytania, ludzkie umysły stają się coraz bardziej leniwe, a nasze umiejętności coraz mniejsze. Tak jest też w motoryzacji. Samochody...
Jakiś czas temu pisałem o DS 7, czyli propozycji premium dla fanów francuskiej motoryzacji. W świecie zdominowanym przez Niemców Francuzi próbują swoich sił. Jedni im kibicują, bo uważają, że całego tortu nie powinna dzielić między siebie germańska wielka trójka. Mowa oczywiście o Audi, BMW i Mercedesie. Jednak są też tacy, którzy pytają, po co kopać się z koniem? I muszę powiedzieć, że nie można odmówić im racji. A przyznaję to po tym, jak zapoznałem się bliżej z Citroënem C5 Aircross. To samochód, który sprawia, iż DS 7 właściwie przestaje być potrzebny. Po co przepłacać?
Owszem, w DS-ie materiały wykończeniowe są lepszej jakości, a projekt wnętrza bardziej oryginalny. Lecz jeśli chodzi o karoserię, to marka premium Citroëna wyraźnie zapatrzyła się na audi Q5. Natomiast zwyczajny...
Marszałek Józef Piłsudski był miłośnikiem motoryzacji. Ten wątek pomija się w tekstach historycznych. Bo wydaje się niepoważny. Wizerunek męża stanu widocznie nie współgra z tak trywialną cechą, jaką jest zainteresowanie motoryzacją. A Piłsudski uwielbiał szybką jazdę. Najbardziej cenił amerykańskie samochody marki Cadillac. Znając miłość Marszałka do tej marki, w 1934 roku zamówiono dla niego w Stanach Zjednoczonych model 355D, który przypłynął do Polski prawdopodobnie na przełomie lutego i marca 1935 roku. Wtedy Piłsudski zobaczył auto i ponoć zapytał: „Trumnę mi tu kupiliście?”.
Żart okazał się ponury, bo jak wiadomo, niedługo potem Marszałek zmarł. Po jego śmierci z samochodu korzystała żona, a potem przejął go marszałek Edward Rydz-Śmigły, który na początku II wojny światowej...
Proszę Państwa, jedynie najwytrwalsi zawodnicy stanęli dziś na starcie Wyścigu Tatrzańskiego. Oto rozpoczyna się pierwszy w historii polskiego automobilizmu, samochodowo-motocyklowy wyścig górski. Na Łysej Polanie tworzy się historia. Możemy podziwiać śmiałków, w których żyłach płynie benzyna zamiast krwi, i ich wspaniałe maszyny. Po mojej prawej stronie widzę hrabiego Adama Potockiego przy sportowym modelu Austro Daimlera z silnikiem o pojemności 3 tys. Cm3.
To prawdziwy potwór o mocy 100 KM. Obok legendarne Bugatti doktora Vetterliego. To model o pojemności 1,4 tys. cm3 wyposażony w kompresor. Za nimi całe stado fiatów. Pan Kapliński startuje wyścigowym modelem 509, a pan Romer sportowym Fiatem 503. Jednak mój wzrok podąża teraz w stronę potężnego monstrum, Mercedesa z silnikiem o...
Samochód stojąc wygląda, jakby mknął – ponoć tak powiedział Lee Iacocca, ojciec sukcesu Forda Mustanga, gdy zobaczył prototyp. W wyglądzie tkwi sedno. Bryła samochodu musi być spójna, proporcjonalna i wywoływać emocje. Wiedział to Iacocca i założę się, że gdy tylko zobaczył prototyp Mustanga, uśmiechnął się. Uśmiechnąłem się i ja, gdy pod moim domem stanęła metalicznie szara Mazda 6. Projektanci koncernu wymyślając styl Kodo, czyli duszę ruchu, kierowali się tą samą filozofią, co ponad pół wieku temu Lee Iacocca.
Mazda 6 to pięknie zaprojektowany samochód. Mimo wielkości wygląda zgrabnie, rzekłbym nawet, że kokietuje swoimi kształtami. Przy Skodzie Superb wygląda tak jak Penelope Cruz przy Angeli Merkel. Czasem jednak tak bywa, że za pięknem nie idzie nic więcej. Czy tak jest w...
W młodości uwielbiałem serial przygodowy o przygodach Arsène’a Lupina. Anglicy mieli swojego nieomylnego detektywa Sherlocka Holmesa, więc Francuzi, napędzani odwieczną rywalizacją z Wyspiarzami, stworzyli postać genialnego złodzieja. Umiejętnością Lupina, którą wykorzystywał w swoim fachu, była charakteryzacja.
Za pomocą doklejanych wąsów czy binokli z przystojnego jegomościa stawał się staruszkiem, włóczęgą lub dystyngowanym szlachcicem. Arsène Lupin przypomniał mi się, gdy oddawałem użyczonego mi Mini Clubmana. Obok na parkingu stał BMW 1. Na pozór inny samochód, a jednak „jedynka” to Clubman w przebraniu. Albo, jak kto woli, Mini to ucharakteryzowane BMW. Schodząca właśnie ze sceny druga generacja serii 1 miała, przypomnę, tylny napęd, czyli, jak pisałem, Brytyjczycy musieli...
Mam wrażenie, że żyjemy w czasach, w których nie ceni się oryginalności. W telewizji na okrągło te same mutacje programów, tylko pod inną nazwą. Śpiew i taniec w różnorakich odsłonach. Podobnie w muzyce mamy wiele piosenek na jedno kopyto. Jeśli chodzi o książki, to pozwolę sobie na drobną prywatę. Dość długo szukałem wydawcy na moją nową książkę, a to dlatego, że marketingowcy nie mogli jej do niczego porównać. Mimo że to literatura przygodowo-sensacyjna, to jednak nie jest kopią powieści Clive’a Cusslera.
Zagadka nie jest żywcem wyjęta ze skandynawskich kryminałów i przeniesiona na grunt polski. Znalazła się jednak oficyna ceniąca to, że książka nie powstała metodą kopiuj-wklej i w październiku powieść będzie w księgarniach. Podobnie jest w sferze motoryzacji. Kolejne generacje...
Nie ma co ukrywać, w motoryzacji czeka nas tąpnięcie. Na pozór nic tego nie zapowiada, bo w Polsce wiele firm odnosi sukcesy sprzedażowe. Lecz menedżerowie z pewnością wiedzą, że to, co ma nadejść, nadejdzie. Powodów jest kilka. Po pierwsze, nowe normy dotyczące spalin. Aby je spełnić, firmy rezygnują (bądź zrezygnowały) z wielu silników, co klienci mogą postrzegać jako ograniczenie wyboru. Statystki sprzedaży w zeszłym roku i na początku tego paradoksalnie poprawiło zamieszanie z WLTP, firmy z dużą dozą determinacji musiały bowiem wyprzedać samochody, które nie spełniały unijnych wymogów. Po drugie, powodem tąpnięcia będzie transformacja technologiczna, której jesteśmy świadkami.
Wszyscy pracują nad samochodami elektrycznymi, a kilka z nich już wprowadza się na rynek. Silniki...
Panie Robercie, zainspirował mnie pan swoim tekstem i zmieniłem starego rzęcha na nowy model – tymi słowami odezwał się do mnie sąsiad spotkany na straganie. Akurat spoglądałem na czereśnie, więc nie zauważyłem od razu, że wypowiadając te słowa, skierował wzrok na Suzuki Vitarę zaparkowaną obok. Gdy jednak zorientowałem się, że to jego nowy samochód w kolorze piaskowego beżu czy też, jak woli nazywać to producent, Savannah Ivory Metallic, przypomniałem sobie, że pisałem o tym modelu pod koniec zeszłego roku.
– Czyżby tak długo trzeba było czekać na odbiór? – zapytałem. – Nie – odpowiedział sąsiad, a potem dodał, że do kupna Vitary zachęciłem go, pisząc o zaletach hybrydowego Mini Countrymana. Musiałem mieć niezbyt mądrą minę po otrzymaniu tej informacji. Sąsiad zauważył szybko, że nie...
Nie tak dawno pisałem o Maździe 3, którą nazwałem miss Japonii. Teraz na salony została wprowadzona jej koleżanka, która urodą niewiele jej ustępuje. Za to jest wyższa i można z nią wybrać się w takie miejsca, do których miss Japonii nie wypada zabierać. No bo przecież miss nie powinna pozować na zakurzonej szutrowej drodze czy pod stajnią dla koni. Jej koleżanka natomiast doskonale tam pasuje. Nazywa się CX-30. O ile Mazda 3 jest klasową pięknością, o tyle CX-30 jest kumpelą, dziewczyną z sąsiedztwa, którą można wszędzie zabrać. Doskonale w jej towarzystwie będziemy się czuli nad jeziorem, na grillu na działce i na weekendowym wypadzie za miasto.
CX-30 to kolejny SUV w gamie Mazdy. Ścięta tylna szyba sugeruje zawadiacko-sportowe zacięcie. Lecz, moim zdaniem, Japończycy tym...
Zaczęły się wakacje! Dorośli powybiegali z biur i zakładów pracy, ciesząc się, że przed nimi więcej niż dwa miesiące laby. A dzieci, jak to dzieci, westchnęły tylko, myśląc, że przez najgorętsze miesiące roku czeka je udręka ze starymi. Dlatego od razu po zakończeniu uroczystych akademii wlepiły nosy w smartfony i zaczęły szukać wolnych miejsc nad morzem, w górach, na Mazurach czy ofert last minute, żeby tylko gdzieś wysłać swoich rodziców.
Z pewnością każdy widział w ostatnim czasie młodych ludzi wgapiających się w ekrany swoich smartfonów. A ponieważ, jak powszechnie wiadomo, dzieciaki lubią grać w piłkę, biegać po parkach, spotykać się z rówieśnikami przy trzepaku czy grać w klasy, to nie ma innego powodu, dla którego nie korzystają z promieni słońca, niż ten, o którym nadmieniłem....
Uff, jak gorąco! Puff, jak gorąco! Najpierw powoli, jak żółw ociężale, ruszyła maszyna po… drodze ospale. Tak było w przypadku Hondy Civic z silnikiem diesla. Ospale dlatego, że – po pierwsze – jakiś czas temu jeździłem Civikiem z turbodoładowaną jednostką benzynową o mocy 182 KM, która naprawdę ochoczo zabiera do pracy.
A diesel 1.6 w Civicu 4D ma jedynie 120 KM, co skutkuje tym, że japoński kompakt wyposażony w ten motor przyśpiesza wolniej do setki o 1,5 sekundy. A po drugie – w czasie upałów wydaje się, że cały świat pracuje jakby w zwolnionym tempie. No, może poza klimatyzacją, która wyła na najwyższych obrotach, żeby doprowadzić wnętrze samochodu do akceptowanej przez mieszkańca Europy Środkowej temperatury. Niestety, przy upale na zewnątrz sięgającym 38 stopni Celsjusza, a tyle...
Stojąc w korku, chętnie obserwuję innych kierowców. Czasem uda mi się przyłapać kogoś na dłubaniu w nosie albo podejrzeć, jak ktoś śpiewa. A że ostatnio stałem w korku samochodem, który sam się pilnuje i hamuje przed przeszkodą, jako kierowca czułem się trochę ubezwłasnowolniony, więc rozglądałem się wokół. Z prawej strony jakiś przedstawiciel handlowy w białym renault clio prowadził ożywioną konwersację przez zestaw głośnomówiący, lecz ciekawszym obiektem obserwacji był łysawy mężczyzna z mojej lewej strony.
Siedział wpatrzony w przednią szybę, uważnie kontrolując odległość między swoim a poprzedzającym go autem. A na jego twarzy wyraźnie widać było zadowolenie, by nie powiedzieć – ekscytację z tego, jaki samochód prowadzi. Był to Saab 900, tzw. krokodyl. Łatwo wyjaśnić, dlaczego...
Zdarzało mi się spędzać wakacje u dziadków na wsi. Pamiętam, że któregoś lata w trakcie mojej letniej kanikuły we wsi zapanowało wielkie podniecenie. Szwagier mojego taty kupił bowiem traktor. A w czasach słusznie minionych wcale nie było łatwo o mechanizację w rolnictwie. Szwagier chciał nabyć mniejszego i tańszego ursusa C 330, którego wszyscy chwalili ze względu na trwałość, jednak na stanie był jedynie ursus C 360, co prawda nowocześniejszy i mocniejszy, ale jednocześnie mniej poręczny i droższy w utrzymaniu.
Lecz, przypominam, czasy były takie, że brało się to, co było, a nie to, czego się chciało. Gdy mąż mojej cioci (wspomniany wcześniej szwagier) z rozwianym włosem przemknął po raz pierwszy po wiejskiej drodze żółtym traktorem, przed bramy domostw wyszła cała wieś. Jedni z...
Trochę wiało, gdy wsiadałem do Forda Ecosport w wersji St-Line. Niezmiernie ucieszyłem się z takiej pogody i już wyjaśniam dlaczego. Otóż samochód wydawał mi się nieco nieproporcjonalny, zbyt wysoki i zbyt wąski. Dlatego silne podmuchy wiatru w czasie jazdy mogły obnażyć jego wady, jeśli chodzi o prowadzenie. Nie obnażyły. Ford Ecosport jest typowym Fordem, a więc sprężystym, pewnie prowadzącym się i zwartym pojazdem dającym przyjemność kierowcy.
Moje obawy zostały rozwiane po paru pierwszych kilometrach i zakrętach. Gdy w trakcie jazdy zaczęło dodatkowo padać, ucieszyłem się po raz kolejny, bo pojawiła się okazja, żeby wypróbować zaawansowane systemy bezpieczeństwa. Nie wypróbowałem ich, bo Ecosport z racji wieku odbiega wyposażeniem od konkurentów i różnorakich elektronicznych...
Czy krawat pasuje do dresów? Oczywiście, że nie. Takie połączenie nie mieści się w kanonach stylu. Może jakiś ekstrawagancki projektant mody mógłby zastosować tak kontrowersyjne połączenie elegancji ze stylem sportowym na swoim pokazie. Lecz nie w realnym życiu na ulicach miast. Dlaczego? Bo nawet jeśli chodzi o ubieranie się, to ważne są zasady. Mamy więc styl sportowy – dresy. I styl oficjalny – garnitur. Pośrodku jest tzw. casual, czyli sportowa elegancja.
Zasady są ważne w życiu, bo powstały na bazie wieloletnich doświadczeń. I nie chodzi mi o zakazy i nakazy, lecz raczej o normy, które ludzie, metodą wieloletnich prób i błędów, ustalali. Być może kiedyś ktoś próbował ćwiczyć w krawacie, lecz uznał, że to niewygodne i krawat nie pasuje do stroju sportowego. A inni przyznali mu...
Wszechobecne stereotypy mimowolnie warunkują nasze spojrzenie na świat. Dotyczy to także motoryzacji. No bo czyż nie panuje powszechne przekonanie, że Włosi są mistrzami stylu, lecz ich piękne samochody są zawodne? Francuzi według utartych przekonań konstruują auta nietrwałe. Za to Niemcy produkują bezawaryjne maszyny, które nie zachwycają wyglądem.
Tymczasem fakty są takie, że jeszcze niedawno silnik 1.4 TSI z niemieckiej grupy Volkswagena należał do najbardziej zawodnych motorów, a internet aż huczy od przypadków pożarów aut produkowanych przez BMW. Z drugiej strony Włoszka, Alfa Romeo 159, nad wyraz dobrze sprawuje się w testach niezawodności. Podobnie jak rewelacyjnie oceniane są benzynowe silniki 1.2 Puretech Peugeota/Citroena. Stereotypy jednych krzywdzą, a innym dają niekiedy...
Cyprian Kamil Norwid po śmierci Zygmunta Krasińskiego napisał, że stracił szlachetnie różniącego się przyjaciela. A potem dodał, że nie umiemy się pięknie różnić. Miał rację. Każdy może to zaobserwować. Weźmy na przykład fast foody. Odkąd w Polsce pojawiły się lokale z wielkim M, Polacy przesiadują w nich non stop. Mimo że konkurencyjna sieć z królem w nazwie wystartowała nieznacznie później, nie zdobyła takiej popularności. Dlaczego? Bo symbolem szybkiego jedzenia w naszym kraju stała się literka M. Podobnie jak symbolem luksusowych samochodów stały się te niemieckie.
Niewielu jest takich, którzy wybierają samochody premium innych producentów. No, może wyjątkiem jest hybrydowy Lexus. Lecz na ulicach nie widujemy prawie wcale francuskiego DS-a, któremu poświęcam dzisiejszy tekst. Wrócę...
W PRL-u w telewizji widzieliśmy 1 maja pochody setek tysięcy ludzi, które w założeniu miały pokazywać, jak wielu obywateli demonstruje poparcie dla „przewodniej siły narodu”, czyli monopolistycznej partii rządzącej. W rzeczywistości przeważająca część ludzi idących w pochodach szła, bo im kazano.
Wiem, bo gdy byłem uczniem liceum, dyrektorka szkoły straszyła nas, że będziemy mieć obniżoną ocenę ze sprawowania, jeśli nie pojawimy się na pochodzie. Meldowaliśmy się więc w miejscu zbiórki, odhaczaliśmy swoją obecność, a potem uciekaliśmy, rozpływając się w tłumie. W efekcie w pochodzie szła ona, kilku nauczycieli i lizusów. Domyślam się, że podobne straszaki stosowali dyrektorzy zakładów pracy wobec pracowników. Dlatego o godzinie 19.30 ktoś oglądając Dziennik TV mógł odnieść mylne...
Ciężko mi było zabrać się do pisania tego felietonu. A to dlatego, że zamiast siedzieć i przelewać swoje myśli na klawiaturę, wolałem wykorzystać cały dzień na jazdę elektrycznym BMW i3. Muszę przyznać, że miałem sporo frajdy. Gdy rano ruszyłem spod domu, zadziwiająco szybko dotarłem do centrum Warszawy. Nie tylko dlatego, że silnik na baterię daje od razu kopa, uwalniając cały swój potencjał, tzn. moment obrotowy. Ale również z tego powodu, że elektrycznym pojazdem można beztrosko poruszać się buspasami.
Podczas gdy inni kierowcy ślamazarnie poruszali się trasą Łazienkowską, ja już parkowałem w miejscu, do którego zmierzałem. W dodatku zaoszczędziłem parę złotych, bo mogłem nie płacić za postój. Dojechawszy przed czasem, miałem dłuższą chwilę, aby przyjrzeć się wnętrzu auta. Jestem...
Moja babcia była mistrzynią w robieniu pisanek. Łebkiem od szpilki nanosiła na jajka gorący wosk rysując nim różnorakie, najczęściej roślinne, wzory. Pamiętam, że nie mogłem zobaczyć, co też babcia namalowała prawie przezroczystym woskiem na skorupce jajka. Dopiero gdy zanurzyła wszystko w wywarze z cebuli lub trawy, pisanki ujawniały w całej krasie swoje piękno. Po wyjęciu z garnków przybierały brązowo-rudą lub zieloną barwę, a tam, gdzie wcześniej był wosk, zostawały niezabarwione, prześliczne wzory. Tak zdobiła jajka moja babcia. Lecz w tradycji polskiej są jeszcze inne techniki robienia wzorzystych, wielkanocnych jaj. Niektórzy oklejają jajka tkaniną, włóczką lub kolorowym materiałem. W okolicach Łowicza i Krakowa popularne są nalepianki z papierowych wycinanek. A co to ma wspólnego z...
W podwarszawskich Markach, przy drodze prowadzącej do stolicy, na chodniku często stoi zaparkowany stary, zaniedbany, by nie rzec – zdezelowany Wartburg. Wielokrotnie przejeżdżając tamtędy, zastanawiałem się, czy samochód ten nie jest porzucony. Lecz któregoś dnia zobaczyłem starszą parę, która wsiada do tegoż wartburga, zapala silnik i odjeżdża. Przyznam, że to jedyny jeżdżący Wartburg, którego widziałem od ładnych paru lat. A ta sytuacja przypomniała mi się dlatego, że właśnie dziś (jeśli czytasz ten tekst 10 kwietnia, Drogi Czytelniku) mija 28 lat od zakończenia produkcji NRD-owskiej chluby motoryzacji. Mimo że to szmat czasu, wydaje mi się, że jeszcze niedawno na ulicach polskich miast było mnóstwo tych dwusuwów.
Doskonale pamiętam sąsiada, który codziennie rano przed blokiem, w...
Nadwozie typu sedan dawniej był symbolem prestiżu. Eleganckie limuzyny, przedmioty pożądania motomaniaków były sedanami. Dziś już tak nie jest. O wiele więcej emocji wzbudzają SUV-y, liftbacki czy sportowe kombi nazywane shooting brake. Moim skromnym zdaniem do spadku popularności sedanów przyczyniły się głównie Fiat i Renault. A to dlatego, że na przełomie wieków za ich sprawą na ulice trafiły potworki motoryzacyjne typu Fiat Siena czy Renault Thalia.
To konstrukcje oparte na hatchbackach klasy B, którym dolepiono na siłę wystający z tyłu bagażnik, by stały się sedanami. Niestety podobny zabieg zastosowali także polscy konstruktorzy, robiąc sedana z poloneza. Samochód nazywał się Atu i z pewnością wielu czytelników „Gazety Polskiej” pamięta ten twór na czterech kółkach. W produkcji...
Moja mama wychowała się na wsi. Pamięta doskonale, jak będąc dziewczynką, wybierała jajka kurom, a jej tata (mój dziadek) dwa razy w roku robił domowe wędliny, salcesony i kaszanki. Dziadek i sąsiedzi nie mieli traktorów. Przy pracach polowych pomagały konie, więc nie było żadnego smogu. Dlatego dzisiejsze czasy wydają się mamie dziwne.
Bo te zwyczajne, proste rzeczy, które ona pamięta z dzieciństwa, stały się luksusem. Wiejskie jajka czy wędliny są przedmiotem pożądania. Rzeczywistość sprzed kilkudziesięciu lat dziś jest modą, niekiedy ocierającą się o snobizm. Nie krytykuję tego, jedynie zauważam. Sam niekiedy przywożę od ciotecznej siostry jaja kur biegających po jej podwórku. A wtedy jajecznica pachnie i smakuje zupełnie inaczej niż ta z hipermarketowych jaj. W ten eko trend...
W zeszłym tygodniu pisałem o e-nowościach salonu samochodowego w Genewie. W mojej opinii czeka nas przynajmniej kilkanaście lat rewolucji na rynku motoryzacyjnym. A właściwie ewolucji. Podobnie jak dawno, dawno temu dominujące na ziemi gady musiały ustąpić pola sprytniejszym ssakom, których dzieci, jak wiemy, zachowywały się co najmniej niegrzecznie, rzucając kamieniami w dinozaury, tak dziś paliwożercze maszyny mają ustąpić miejsca cichym, niesmrodzącym pojazdom elektrycznym.
Nawet jeśli przedstawiona przeze mnie, na podstawie wiadomo jakich źródeł, teoria ewolucji gatunków jest nieprawdziwa, to myślę, że warto napisać parę słów właśnie o dinozaurach przemysłu motoryzacyjnego, czyli samochodach spalinowych. Zajmę się dziś trzema NAJ wystawy w Genewie. Zdecydowanie NAJpiękniejszym...
Salon motoryzacyjny w Genewie to pod wieloma względami najważniejsza impreza motoryzacyjna w Europie. Nie największa, bo salony w Paryżu i Frankfurcie, jeśli chodzi o rozmach, są nawet bardziej imponujące. O randze genewskiej imprezy decyduje fakt, że odbywa się ona niejako na neutralnym terenie.
W Paryżu pierwsze skrzypce grają Francuzi. Peugeot, Renault i Citroen prężą muskuły. We Frankfurcie natomiast dominują Audi, BMW i Mercedes, które mają nawet własne pawilony wystawowe, przytłaczające rozmachem prezentacje konkurencji. Wydaje się, że pozostałe firmy (nie niemieckie) stoją na tych imprezach niejako z boku, krzycząc: – Patrzcie! My też mamy ciekawe samochody do pokazania! W Genewie natomiast wszyscy są równi. Dlatego wiele firm właśnie na Salonie International de l’Auto chętnie...
Dokładnie dwa lata temu w „Gazecie Polskiej” pisałem o pojedynku Hondy HR-V z Toyotą C-HR. Wówczas zauważałem, że Honda to dobry i zgrabny samochód. Jednak jest konstrukcją starszą niż zaskakująca stylistyką i świeżością Toyota. Notabene stylizacja crossovera firmy pana Toyody nadal nie zdążyła się opatrzyć, wobec tego można uznać, że jest ponadczasowa i po kilku latach od premiery ciągle wygląda nowocześnie. Mówią, że tylko krowa nie zmienia poglądów. Wobec tego jestem krową, bo nadal uważam, że Honda HR-V to udany samochód, lecz Toyota stworzyła auto chwytające za serce. A wiadomo, że jak coś chwyta za serce, to więcej osób chwyta za portfel. Stąd częstsza obecność modelu Toyoty na polskich dróżkach. Lecz Honda się nie poddaje. Jakiś czas temu odświeżyła swój model. Dlatego obecnie na...
Firmy motoryzacyjne z pewnością zbyt mało uwagi poświęcają nazwom samochodów. Być może wynika to z braku fantazji. No bo każdy chyba przyzna, że Audi z nazwami A1, A4 czy A6, BMW z seriami 3, 6 czy 7, albo Mercedes klasy C, E lub S nie są wzorem kreatywności, jeśli chodzi o nazewnictwo. Można by oczywiście zastanawiać się, czy brak polotu to cecha Niemców, bo przecież Volskwagen z Polo czy Golfem też nie prezentuje się odkrywczo, gdyby nie to, że wytwory firm francuskich też nie powalają swoimi nazwami na kolana.
No bo czy C3 Citroena albo 3008 Peugeota chwytają za serce? Dlatego naprawdę cieszę się, gdy na rynku pojawia się samochód z nazwą, która doskonale do niego pasuje. Kia strzeliła w dziesiątkę, nazywając swoje Gran Tourismo mianem Stinger, bo samochód potrafi naprawdę użądlić...
Uwielbiam filmy z lat 60. i 70. Bawi mnie Peter Sellers w „Różowej Panterze” albo nieco naiwne przygody Świętego. Najlepszy Bond to według mnie Sean Connery i z chęcią wracam do oryginalnej wersji „Szakala”. Dlaczego? Bo w tych filmach nie kręciło się scen na zielonym ekranie, tylko filmowano w przestrzeni miejskiej. Dlatego na marginesie akcji można dostrzec na przykład prawdziwe ówczesne ulice. A na nich samochody. Niekiedy legendarne modele Astona Martina, Jaguara, Alfy Romeo, Ferrari czy Maserati. Wiele z nich to modele Gran Turismo, czyli auta o świetnych osiągach, w których długa podróż się nie dłuży.
Dlatego gdy zasiadałem za kierownicą BMW 3 Gran Turismo, wiedziałem, że będę od niego wiele wymagał. Pomyślałem, że skoro producent prestiżowych samochodów umieszcza na przedłużonej...
VW, znany u nas jako garbus, nazywany jest przez inne narody beetle, czyli żukiem. Nie trzeba specjalnego geniuszu, żeby domyślić się, dlaczego ta nazwa nie przyjęła się w Polsce. My mieliśmy swojego Żuka. Gdy dorastałem, biegając z kolegami po podwórku – a było to w czasach, kiedy jeszcze dzieci biegały naprawdę, a nie sterowały dwoma palcami biegiem swojego wirtualnego awatara – właściciel pobliskiego warzywniaka właśnie Żukiem przywoził ziemniaki, marchew i selery do swojego sklepu. Niewiele samochodów w PRL-u mi się podobało. Lecz Żuk miał w sobie coś.
Dziś myślę, że była to surowość pudełkowatego nadwozia zaprojektowanego przez Juliana Kamińskiego, który wymyślił także nazwę auta. Lecz wówczas uważałem, że Żuk doskonale nadaje się, aby stać się pojazdem któregoś z herosów Załogi „...
Miałem w podstawówce kolegę o imieniu Darek. Ponieważ był najniższy w klasie, czuł, że musi bardziej się starać, żeby zaimponować kolegom. Umiał bezbłędnie fałszować usprawiedliwienia od rodziców do czasu, aż został złapany. Gdy naszła moda na buty z rzepami, kto miał pierwszy takie obuwie? Oczywiście Darek. W siódmej klasie, kiedy dowiedzieliśmy się, że nad mieszkaniem jednego z naszej paczki mieszka dziewczyna muzyka z zespołu Dezerter, też chcieliśmy być punkami. Kto pierwszy stawiał włosy na cukier i miał obcisłe rurki? Chyba nie muszę odpowiadać na to pytanie. Pomyślałem o Darku, gdy miałem zapoznać się bliżej z Toyotą Aygo. Ten samochód też stara się zaimponować większym kolegom.
Jego przód z grillem przypominającym literę X wzbudza nie tylko u matematyków chęć odgadnięcia, co...
Nie lubię przyznawać się do błędów. Nikt nie lubi. Lecz gdy na początku roku pisałem o wyprzedażach i przeanalizowałem wszystkie oferty, naprawdę nie znalazłem wśród nich takiej, która byłaby prawdziwą okazją. Niedawno jednak miałem możliwość jeździć Grandlandem X, czyli Peugeotem 3008 ubranym w ciuchy Opla. Podobnie jak francuski samochód, również jego niemiecki brat jest udaną konstrukcją. Inaczej być nie może, bo z punktu widzenia mechanika to ten sam samochód.
Oczywiście miłośnicy żab wykazali się większą pomysłowością w dziedzinie dizajnu. Lecz praktyczność i konserwatyzm Niemców też nie odrzuca. Grandland X, którym przemierzałem polskie drogi, miał pod maską znany i nagradzany silnik 1.2 turbo z trzema cylindrami. To motor, którym Peugeot i Citroen chwalą się głośno, gdzie tylko...