Najbardziej to bawi kobiety

Ten film to trochę słuchowisko na ekranie. Ekran skrzy się od dowcipu. Wbrew pozorom jest w tym potoku skarg i zarzutów trochę logicznego i tematycznego porządku. Po kolei przerabiane są pretensje socjologiczne, psychologiczne, towarzyskie, freudowskie (problem mamusi), rodzicielskie, feministyczne (sytuacja niebywałego rozwydrzenia kobiet). Parę razy, gdy pojazd staje, a pasażerowie rozprostowują nogi, przydarzają im się przygody bardziej z kina niż z radia. Najlepsza jest ta na stacji benzynowej z panią z ciastkiem i pieskiem. Kiedy indziej pociągający kociak kusi ich z przydrożnych billboardów. Dlaczego kobiety nie wydają się „Babami…” rozdrażnione? Bo to film nie o nich, tylko o innych, nieznośnych babiszonach? A jeśli nawet, to Koterski pokazuje im przecie, jak wielką mają władzę nad mężczyznami. Są niekwestionowanymi królowymi ich marzeń, potworami z ich snów, dawczyniami akceptacji, poczucia wartości i szczęścia, którą w chwili kaprysu mogą uchylić. Mężczyzna pragnie kobiety