Święta Teresa od Żołnierzy Wyklętych

Leżą równo ułożeni jak na zbiórce. Czaszka obok czaszki, szkielet obok szkieletu. Guziki z orłem w koronie, medaliki z Matką Boską, paski, w tym niemiecki pasek zdobyczny z napisem „Gott mit uns”, pasek z klamrą przez pierś, scyzoryk z korkociągiem, latarka na lewym ramieniu, stos naboi, łódki z amunicją – tyle po nich zostało w gliniastej ziemi pod lasem. Jest jeszcze też butelka w nienaruszonym stanie, a w środku obrazek św. Teresy. To przekaz dla nas z tamtego czasu, sprzed prawie siedemdziesięciu lat. Przesłanie, które każdy w ciszy może sam odczytać z otwartej jamy grobowej, w której śpią Żołnierze Niezłomni I rzekł do mnie: Synu człowieczy, czy ożyją te kości?  Księga Ezechiela, 37, 3. Prawie siedemdziesiąt lat temu, 16 lutego 1946 r., w miejscowości Gajrowskie nieopodal Orłowa w gminie Wydminy, powiat giżycki, licząca ok. 130 żołnierzy 3. Brygada Wileńska Narodowego Zjednoczenia Wojskowego została zaatakowana przez półtoratysięczny oddział NKWD, KBW, UB, LWP