Damulka z Sosnowca i hajer przodowy

Obraz powstał na podstawie szkolnego scenariusza Natalii Pryzowicz z warsztatów scenopisarskich i ma wiele cech modelowego filmu drogi. Nie chodzi o dramaty w rodzaju „Strachu na wróble”, ale o powolne docieranie się na pozór niepasujących charakterów, jak np. w „Lepiej być nie może” z Nicholsonem w roli ekscentrycznego pisarza, którego oswaja wdzięczna kelnerka. W „Piątej porze roku” następuje pojednanie osób z odległych sfer na tle przeciwności, rodzajowości i przygód, jakich dostarcza Polska AD 2011, z pominięciem dzielących nas wyborów politycznych. Czasem chyba tak trzeba. Bohaterowie tej historii spotkają po drodze i cwaną złodziejkę (Rybicka), i spolegliwych harleyowców, i niesamowitego gospodarza (Lichota), który ich podejmie, napoi i wyciągnie traktorem samochód ze szkody. Będzie scena szpitalna, starcie ze stręczycielami i tirówką, a także pokonywanie różnych niedogodności i przeszkód – to już z pomocą przyjaciela w odległym Sosnowcu. Przydadzą się hodowane przez Witka i