Tęcza – mechanizm kariery

Bartosz Staszewski wymyślił sobie z pozoru niewinną i infantylną akcję wieszania antygejowskich tablic przy wjazdach do gmin, które podejmowały uchwały mówiące o swojej niechęci do propagowania ideologii LGBT na swoich terenach. Filmowane i fotografowane „happeningi” Staszewskiego miały dokumentować prześladowania, jakie cierpi w Polsce tęczowa społeczność i jej działacze. Jedną z głównych zasad współczesnej wojny jest odpowiednie wykreowanie swojego wroga. Ten obraz musi posiadać walory werbunkowe i sprawiać, że tzw. dobrzy ludzie instynktownie będą spoglądać nań ze wstrętem. Jeśli wróg jest trudny do tak jednoznacznego opisania, wówczas jego obraz trzeba uprościć tak, aby dał się wcisnąć w propagandową karykaturę. To nie jest kolejny wypis z wielu znanych teorii wojny i propagandy, lecz próba opisania praktyki, jaką od pewnego czasu rozpoczęli tzw. aktywiści LGBT w Polsce. Ciekawym przykładem takiego właśnie ustawiania przeciwnika (czyli właściwie większości