Selfie z pożarem w tle

Zwiastun zapowiadał pogodne kino. Oto dzieciaki przekomarzają się z kierownikiem motelu, Bobbym, kostycznym, ale ciepłym rygorystą. W osiedlu motelowych pawilonów wre barwne życie. Mali bohaterowie z młodymi matkami zażywają przyjaźni, odkrywają świat. To jeszcze nie ponure slumsy. Pod słońcem Florydy mamy tu nawet basen, blisko kusi Disneyland, ale film nie jest komedią. Młoda Halley i jej córka Moonee zachowują rodzinną bliskość. Moonee kręci grupą rówieśników, a to plującą na samochody, a to żebrzącą pod lodziarnią. Halley zanurzy się z przyjaciółką w basenie, by przy blancie pogadać o kłopotach. Niestety życie tych dzieci i ich opiekunek, mimo że osiedle nie ma krat, kręci się w kółku. Bobby (fenomenalny Dafoe) może naprawić pralki, włączyć generator prądotwórczy, pożyczyć kasę, nawet odpędzić grasującego na obrzeżach pedofila, ale nie podaruje lokatorom celu i sensu. Musi w terminie odebrać czynsz, zdjąć małe rowerki z antresoli. Nie wymyśli Halley innego