Z ducha Stalina

Historia komunistycznego kontrwywiadu układa się w grubą, czerwoną linię – od Informacji Wojskowej przez Wojskową Służbę Wewnętrzną po całkiem niedawno zlikwidowane WSI. Oczywiście swój rodowód wywodzi z osławionego SMIERSZA (Smiert szpionom), którego pomysłodawcą był sam Stalin. „Krótsze ramię Moskwy” Lecha Kowalskiego w świadomy sposób nawiązuje do tytułu pracy Sławomira Cenckiewicza „Długie ramię Moskwy”, poświęconej wojskowemu wywiadowi w PRL. Skąd różnica w długości ramion obu tych formacji? Celem wywiadu była penetracja całego świata, kontrwywiad już od czasów Dywizji Kościuszkowskiej koncentrował się na Polsce i Polakach. Miał ich zabezpieczać przed obcą penetracją, ale nade wszystko przed własnymi dążeniami wolnościowymi. W latach 50. obciąża go wiele zbrodni sądowych. Po pierwszych latach wszechwładzy Sowietów zostaje powołana Informacja Wojskowa zdominowana przez „internacjonalistów” w rodzaju Stefana Kuhla, i rodowitych Rosjan typu Antoniego