Hipokryzja wzmożenia etycznego

Afera Collegium Humanum, produkcja lipnych dyplomów, rozwój spółdzielczości akademickiej, funkcjonowanie „papierni” produkujących publikacje na zamówienie, zwróciły uwagę nawet gremiów decydenckich na zapaść polskiej domeny akademickiej. Od lat, z niewielkiego budżetu na naukę, finansuje się działalność pozorowaną, paranaukową, wysoce nieetyczną, gdy uczciwość w nauce spycha „naiwniaków” na margines. Rektorzy, władze PAN występują z oświadczeniami etycznymi, apelami do środowiska, zmieniają kodeksy etyczne, aby pokazać, że nie są obojętni na ten stan rzeczy. Jednocześnie rektorzy niedawno dziękowali patologicznemu ministrowi za owocną współpracę. Kompletna hipokryzja. Mamy retoryczne wzmożenie etyczne, ale nie widać działań na rzecz skutecznego eliminowania plag. Nadal nie ma monitoringu patologii akademickich ani nawet planów zainstalowania go w systemie. Taki ruch (pseudo)etyczny miał już miejsce na początku wieku, po patologicznych skutkach transformacji, utrwalającej akceptację