Gdy słyszymy słowa „bitwa o Monte Cassino”, przed oczami stają nam obrazy wrośnięte w polską duszę dzięki genialnemu reportażowi wojennemu Melchiora Wańkowicza, a także słynnym zdjęciom przedstawiającym żołnierzy 2. Korpusu Polskiego idących do walki po skałach montekassyńskich czy wreszcie zawieszających flagę na szczycie ruin klasztoru 18 maja 1944 roku. Wyobraźnia przenosi nas zatem do maja, zaś wszystko, co wiemy o bitwie, filtrujemy przez naszą wrażliwość i wiedzę. Monte Cassino jest więc dla nas na wskroś „polskie”. Tymczasem zanim na scenę bitewną wkroczyli Polacy, o przełamanie linii Gustawa bili się żołnierze wielu innych narodowości.
Bitwę o Monte Cassino nazywa się też bitwą narodów. Przeciwko Niemcom stanęły bowiem dwie armie, w których szeregach odnaleźć można było: Amerykanów, Brytyjczyków, Nowozelandczyków, Kanadyjczyków, Maorysów, Gurków, Włochów, Hindusów, Francuzów, Marokańczyków, Algierczyków, Tunezyjczyków, Japończyków, a wreszcie żołnierzy z naszywką „
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
