Romans głupoty z opozycją

Gdy patrzę na pytania kierowane w debacie publicznej przez przedstawicieli opozycji do rządu, to przypomina mi się stare powiedzenie używane w kraju mojego urodzenia: „Głupiec może zadać więcej pytań w godzinę niż mędrzec odpowiedzieć w ciągu siedmiu lat”. Tak mówią w Anglii, serio.

Wiadomo, że zdecydowana większość opozycji w Polsce jest proniemiecka. Może więc przemyśli słowa kanclerza Konrada Adenauera: „Dobry Bóg postawił granice dla ludzkiej mądrości. Ale sprawił też, że głupota może być bezgraniczna. A to już jest niesprawiedliwe”. Ktoś, coś? Skojarzenia? Amerykański pisarz, autor bestsellerów takich jak „Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi” lub „Jak przestać się martwić i zacząć żyć”, Dale Carnegie, napisał kiedyś słowa jakby stworzone dla tych obywateli, którzy na złość rządowi RP najchętniej odmroziliby sobie uszy. Oto one: „Każdy głupiec potrafi krytykować, wyklinać i żalić się. A co gorsza, większość z nich tak robi”. Nie chciałbym