Gdy byłem chłopcem, szczytem marzeń każdego młodzieńca było mieć tzw. resoraki. Były to metalowe modele prawdziwych samochodów. Każdy z moich kolegów posiadał o wiele bardziej imponującą kolekcję od mojej. W jej uzupełnianiu pomocni byli wujek mieszkający za granicą albo tata pilot.
Niestety, mój ojciec nie był lotnikiem, a wujkowie mieszkali po drugiej stronie Wisły, a nie po drugiej stronie Odry. Mimo tych niedogodności miałem i ja parę resoraków. A pierwszym z nich, który udało mi się kupić, był model Renault 5. Był to mały czerwony model, z którego tylnej szyby wychylał się plastikowy łeb psa. Niestety samochodzik, w przeciwieństwie do innych resoraków, nie miał ani otwieranej maski, ani drzwi. Nie przeszkadzało mi to w ogóle. Pamiętam natomiast ogromne emocje, które odczuwałem, gdy po raz pierwszy wyciągałem go z pudełka. Dzięki tej zabawce Renault 5 stał się samochodem, do którego mam wielki sentyment. Tak wielki, że chciałem nawet kilka lat temu
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów oraz lektora na gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
