Nowak albo polityczny mechanizm gangu

Sławomir Nowak nie spadł z nieba. Jego historia jest prawdziwym plakatem, który – na stałe – powinien przywrzeć do wszystkich polityków wywodzących się z frakcji „sprytnych” obozu zakładanego kiedyś przy udziale Bronisława Geremka, z cichą pomocą i protektoratem Czesława Kiszczaka.    Ten, niewypowiedziany nigdy, sojusz potomków stalinowców, megalomanów z ROAD [Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna – przyp. red.] i spryciarzy z kręgu Donalda Tuska, do których doszlusowali byli działacze PZPR i bolszewicy ze wsi, miał (przy cichym poparciu służb specjalnych) niepodzielnie rządzić Polską przez dziesięciolecia i w zarodku tłumić wszelkie przejawy myśli niepodległościowej i państwowej.    Cichy sojusz Ktoś zacznie sarkać, że przesadzam – kojarzenie całego obozu politycznego z człowiekiem podejrzanym o ordynarne, kryminalne przestępstwa jest przesadą. Być może jest nawet krzywdzące. Niestety: gdyby nie geremkowszczyzna i michnikowszczyzna, nigdy nie