Bóg silniejszy niż śmierć

To trudny czas dla Kościoła, dla wierzących. Ludzie tracą wiarę, proszą, by wytłumaczyli się z tego, dlaczego wiedząc o grzechach i zaniedbaniach ludzi Kościoła, nadal pozostajemy wewnątrz tej wspólnoty.  Odpowiedzi jest zapewne tyle, ile ludzkich historii. Ale ja mogę podzielić się swoją. Nie jestem człowiekiem uczuć, nie miałem – inaczej niż Sławomir Jastrzębowski, którego historia jest jakoś dla mnie inspiracją do napisania tego tekstu – doświadczania sacrum. Urzekła mnie spójność katolicyzmu, intelektualna pełnia filozofii i teologii. Szukałem Boga rozumowo, a nie emocjonalnie, a antyklerykalizm ludzi wierzących wyniesiony z domu sprawiał, że częściej szukałem go sam niż w towarzystwie księży. U mnie w domu kultu duchownych nie było, otwarcie mówiono o słabościach i problemach Kościoła, choć niedzielna msza była czymś oczywistym. Tato nosił w sobie jakieś zranienia z czasów ministranckich, ale nigdy się z nich nie zwierzał. To sprawiało, że choć kilku kapłanów