Dogonić własny ogon

Pęknięcie bańki spekulacyjnej na rynku nieruchomości i krach finansowy z 2008 r. spowodowały spadek tempa rozwoju gospodarczego, zwiększenie bezrobocia i w konsekwencji obniżkę poziomu konsumpcji i inwestycji. Dlatego polityka cięć budżetowych i obniżanie deficytu przypomina psa, który próbuje dogonić własny ogon. Spadek wydatków państwa przyczynia się do dalszego obniżania popytu całkowitego i tym samym pogłębia kryzys, a to z kolei powoduje niższe dochody z podatków i niemożność osiągnięcia celu budżetowego. Literatura ekonomiczna na ten temat jest dość obszerna. Ani jeden rynek, ani jeden pieniądz Obecna absurdalna polityka gospodarcza w strefie euro ma kilka przyczyn. Pierwsza, podstawowa, to stworzenie wspólnej waluty. Europa nie stanowi optymalnego obszaru walutowego, a zatem koszt przyjęcia euro przewyższa pożytki płynące z tego faktu. Koszty związane z asymetrycznymi wstrząsami od strony popytu, czyli nagłym spadkiem popytu globalnego w niektórych regionach