Ostatni dzwonek

Do dzisiejszego Zachodu pasuje jak ulał zdanie Lenina na temat kapitalistów: „Niczego nie zrozumieli i niczego się nie nauczyli”. Na marginesie zamachu w Paryżu już leje się nieprawdopodobny potok bzdur, którego głównym celem jest zaciemnienie sprawy i nienazwanie istoty problemu. Winowajcą okazuje się społeczeństwo, które odrzuca obcych, czy panujące bezrobocie, które jednak nie zapobiega szturmowaniu wrót Europy przez ochotników z całego Trzeciego Świata. Mimo dziesiątków lat porażek trwa iluzja, że propagując wielokulturowość, uda się oswoić islam i asymilować przybyszów z innego kręgu kulturowego w postindustrialnym społeczeństwie. I nie pomagają dowody, że żadnej asymilacji nie ma, a kolejne pokolenia urodzone i wychowane na Zachodzie coraz słabiej się asymilują i coraz bardziej nienawidzą świata, w którym żyją. Gardzą jego systemem antywartości, coraz mniej boją się jego struktur. Przecież nawet w wypadku zbrodni ryzyko jest niewielkie. Jeśli się kulturalnie