Wyrwać się z błota

Na zawsze zapamiętam słowa z filmu Anity Gargas o prezydenckim samolocie, który runął w błoto smoleńskie i pozostaje tam nadal jako symbol niemocy państwa polskiego. Ale to, mam nadzieję, już przeszłość! Na naszych oczach państwo przestaje istnieć tylko teoretycznie. Ludzie przecierają oczy ze zdumienia – dotąd każda ekipa, i owszem, dużo obiecywała przed wyborami, ale później przeważnie nawet nie próbowała realizować obietnic. Ta realizuje! Jak Polska długa i szeroka dzieje się – w armii, policji, prokuraturze. Takiego legislacyjnego ruchu w sejmie nie pamiętają najstarsi funkcjonariusze straży marszałkowskiej. Pryskają więzy rzekomo genetycznego impossybilizmu. A im szybciej zwrot: „to się nie da” zniknie z polskiego słownika – tym lepiej. Słuchając wicepremiera Morawieckiego, oglądając zabiegi Beaty Szydło, coraz częściej dochodzę do wniosku, że damy radę – tak z odrodzeniem rodzimego przemysłu, jak i z górnictwem, a nawet ze służbą zdrowia. Budzi się nasza