Henryk Sienkiewicz... nasz redakcyjny kolega

Po mieczu depozytariusz krwi litewskich Tatarów. Potomek zubożałego szlacheckiego rodu herbu Oszyk. Pseudonim Litwos. Powieściopisarz, nowelista, publicysta. Pocieszyciel narodu w najtrudniejszych czasach zaborów. Członek zagranicznych Akademii Nauk i Umiejętności. Ponadto nasz redakcyjny kolega. Publikował w „Gazecie Polskiej” swoje utwory literackie, a także zamieszczał stały felieton. Filantrop. Wreszcie laureat Literackiej Nagrody Nobla z roku 1905. W tym samym roku został jednym z założycieli Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej. Piewca sarmatyzmu. Jego utwory cieszyły się u współczesnych niebywałą popularnością. Któż nie czytał „Quo vadis”, „Krzyżaków” czy „Rodziny Połanieckich”? Największy jednak rozgłos przyniosła mu niewątpliwie Trylogia. Nie doczekał się wolnej Polski, zmarł w 1916 r. podczas wielkiej wojny nazwanej po latach I wojną światową. Obchodzimy obecnie rok Henryka Sienkiewicza. W najbliższym numerze „GP” zaprezentujemy obszerny dodatek