Duchy i czarodzieje

Wbrew temu, co się zazwyczaj uważa, wiara w magię nie jest właściwa czasom regresu cywilizacyjnego, lecz ożywia się w okresach nagłego rozwoju naukowego, kiedy nienadążający za postępem technologicznym ludzie zaczynają zwracać się ku czarodziejskim praktykom. Zasada ta powtarza się regularnie przez historię ludzkości. Okres odrodzenia przyniósł potężną falę zabobonu, który, co dziwne, w symbiotyczny sposób funkcjonował obok nauki. Dość powiedzieć, że mury Akademii Krakowskiej opuściło dwóch tak różnych absolwentów jak Mikołaj Kopernik i Johann Faust.

Nie było chyba w Rzeczpospolitej drugiej połowy XVI wieku większego entuzjasty nauk tajemnych niż wojewoda sieradzki Olbracht Łaski. Większość odziedziczonego po przodkach majątku przepuścił na próby stworzenia kamienia filozoficznego. Opłacał alchemików, nakazując im odkrycie metody zamiany zwykłych metali w złoto. Był przy tym zadziwiająco konsekwentny, jednego ze swych podopiecznych, pochodzącego ze Śląska Adama Schrötera,