Szwabski western

W jednym z najlepszych westernów w historii, w „Dzikiej bandzie” Sama Peckinpaha, finałem jest „jatka” kręcona w zwolnionym tempie. Walą karabiny maszynowe, konie z kwikiem padają na ziemię, a kowboje i bandyci wzajemnie się wybijają, strzelając z koltów i winchesterów. Western, oparty często na motywie zemsty, nierzadko potrafi kończyć się właśnie taką jatką. I tak zapewne pragnęli przedstawić wyborcom kwestię „rozliczania PiS” ludzie Tuska. On sam miał być „szeryfem”, a reszta bodnarowców – jego przybocznymi. W komiksowej scenerii rozprawy ze „złymi” mieli oni masowo wsadzać do więzień i „rozliczać”. Jednym z najmocniej napędzających zemstę był Roman Giertych – nie wiadomo tylko, czy bardziej obsadzano go w roli wierzchowca, czy szybkostrzelnego „Lucky Romka”. Niestety, oczekiwany „western” okazał się jakąś marną podróbą. Niezamierzoną komedią. Jak kręcone za komuny niemieckie filmy o kowbojach, w których Winnetou krzyczał „Hände hoch!” do bladych twarzy. Szwabski western nabrał