Bohater Karski i kabotyn Roosevelt

Polska premiera filmu o Janie Karskim (1914–2000) zbiegła się w czasie z durną wypowiedzią szefa FBI Jamesa B. Comeya o wspólnictwie Polski w Holokauście. Choćby z tego splotu wydarzeń wynika, że ciekawy formalnie dokument Grunberga zjawia się jednak za późno.  Świat powinien wiedzieć o bohaterstwie Karskiego i okupionej ofiarami walce i pracy polskiego podziemia. Szkoda, że świadectwo i błaganie kuriera o reakcję mocarstw na zagładę, jaką Niemcy zgotowali Żydom w okupowanej Polsce, przyniosło niewiele. Ale czegóż chcieć od świata, jeśli książka Karskiego „Tajne państwo – opowieść o polskim podziemiu” (1944 r.) ukazała się po polsku dopiero w 1999 r., a my pozwalamy, by opinię o żydowsko-polskich relacjach kształtowało „Pokłosie” i „Ida”…  Wcześniej Karskim zainteresowali się obcy. Unikając losu Inki czy Pileckiego, nie wrócił on do Polski. Jako pracownik akademicki zdobył szacunek studentów USA. Jeden z nich, Wood, napisał o nim książkę i zarejestrował długie