Pigmalion Turinga i Galatea Chandlera

Garland, scenarzysta m.in. „W stronę słońca”, „Dredd”, „28 dni później”, uchodzi za odnowiciela filmowej science fiction. Jego znakiem firmowym jest kameralizacja wielkich gatunkowych tematów – człowieka wobec kosmosu, perspektyw technologii czy groźby globalnej zagłady.  W „Ex machina” reżyser kreuje modelową sytuację naukową. Zdolny, choć nieopierzony socjalnie programista Caleb (Gleson) przybywa do alpejskiego ośrodka, by uczestniczyć w badaniu sztucznej inteligencji, tzw. AI. Centrum zawiaduje ekscentryczny pijak i osiłek profesor Nathan (Isaac).  Ozdobą ośrodka okazuje się Ava (Vikander) – zgrabne stworzenie o urokliwej twarzyczce, z częściowo widocznym pod plastikową skórą systemem kabli i cięgieł.  Ava ma właśnie zdać egzamin z człowieczeństwa przed Calebem (test Turinga). Dziewczyna, mimo że fizycznie niedokończona, podczas kilku sesji skutecznie dowodzi Calebowi, że dorosła do niego mentalnie. Paradoksy logiki, tożsamości, wolności i predestynacji podszyte