Nowa geopolityczna Europa?

Czy możemy już mówić o nowej sytuacji geopolitycznej na Starym Kontynencie? Czy obecne zmiany, zwłaszcza w Europie Wschodniej, są na tyle trwałe, że uzasadniają postawienie takiego wniosku? Życie pokaże, ale wydaje się, że jednak tak Na naszych oczach – i, nie ma co ukrywać, przy udziale naszym, Zachodu, w tym w szczególny sposób Polski – dokonuje się istotne uszczuplenie w rosyjskiej strefie wpływów politycznych, ekonomicznych i militarnych. Z orbity Federacji Rosyjskiej odpływa duże i ważne państwo, związane z Moskwą więzami historycznymi, kulturowymi, w niemałym stopniu religijnymi i w nie mniejszym stopniu językowymi. Ukraina, a więc państwo będące czwartym (!) eksporterem broni na świecie, pozbawione co prawda – w wyniku ustaleń z Budapesztu z roku 1994 ‒ potencjału jądrowego, ale z olbrzymim potencjałem surowcowym, to doprawdy znacząca wyrwa w rosyjskim murze, nawet jeśli po kontrofensywie Kremla przywrócono w nim cegłę z Krymu i, w jakiejś mierze, Donbasu.