Różdżkarz na pobojowisku

„Źródło nadziei” to australijski film z antypodów o bitwie sprzed stulecia. Mamy tu jednostkowy i historyczny patos oraz pensjonarski wątek miłosny. Widowiskowa „Australia” (2008 r.) Luhrmanna, z udziałem Kidman i Jackmana, była podobna. Crowe, debiutujący jako reżyser gra australijskiego farmera. Trójka synów zaginęła mu w desancie pod Gallipoli. Farmer na życzenie zmarłej żony postanawia ich odnaleźć i dociera na pobojowisko, którym zarządzają aroganccy Brytyjczycy. Szczęśliwie zyska pomoc rycerskich Turków, a zwłaszcza pięknej wdowy (Kurylenko). Crowe, jako aktor i reżyser, nie zachowuje dystansu do siebie i filmowych środków, ale ciekawie prowokuje. Eksponuje australijski i turecki punkt widzenia na hekatombę Gallipoli, inaczej niż słynne „Rydwany ognia” Hudsona, nieco podobnie do „Gallipoli” Weira (oba 1981 r.).  Anglicy są tu czarnymi charakterami. Wtargnęli na cudzy teren i wciągnęli w aferę Australijczyków, by w ich sprawie przelewali krew. W retrospekcjach