Wiek magii

Zwrot ku magii w międzywojniu mógł być również rozpaczliwą odpowiedzią na pustkę duchową inteligencji, wynikającą z powszechnego osłabienia uczuć religijnych Podobnie jak przeplatają się okresy romantyzmu i pozytywizmu, tak faluje stosunek do zjawisk paranormalnych. Zwykło się mówić, że zainteresowanie nimi poprzedza jakieś wielkie polityczne tąpnięcia – tak było przed pierwszą i drugą wojną światową. Przy czym nie ma to większego związku z rozwojem nauki. Sfera ducha, magii czy tym bardziej religii umyka racjonalnym argumentom, zwłaszcza że odwołuje się do najważniejszego problemu człowieka od zarania dziejów, to jest „życia po życiu”. Paulina Sołowianiuk, młoda autorka zamieszkała w Norwegii, w swojej pracy „Jasnowidz w salonie” przybliża epokę, w której zjawiska paranormalne traktowano jak najbardziej serio. Istniały towarzystwa zajmujące się na poważnie sferą parapsychologiczną, prowadzono naukowe eksperymenty, a  jasnowidze i ludzie obdarzeni zdolnościami