Mały realizm i wielki romantyzm

Zastanawiam się, jak nasi domorośli „historycy realiści” nazwą wydarzenia na Ukrainie. Może „Obłęd 2014”? Z ich perspektywy, którą poznaliśmy doskonale w dyskusji o sensowności Powstania Warszawskiego, zryw na Ukrainie może zostać uznany za zjawisko niepotrzebne, szkodliwe, wręcz głupie. Kontestatorzy gromadzący się na Majdanie i domagający się związków z Europą, odejścia Janukowycza, a  w efekcie dobijający się o wolność dla swojego kraju, zostaną pewnie obciążeni brakiem wyobraźni – owszem, obalili rząd, ale sprowokowali reakcje wielkiego sąsiada. Mają wojnę ze wszystkimi jej konsekwencjami. Gdyby siedzieli cicho, nic strasznego by się im nie stało – korupcję można wytrzymać (są kraje w pobliżu, w których też rozkwita i nikt nie protestuje), Janukowycz trzymał całość w łapie, ale przynajmniej pod żółto-niebieską flagą. A Rosjanie – byli od zawsze, traktowali kraj jak swój, blokowali drogę na Zachód, ale formalnie uznawali jego niepodległość. A tak – mogą napisać