Śmierć dla ubogich

Eutanaziści coraz częściej zdejmują maskę współczucia i zupełnie wprost sugerują, że chorych i cierpiących trzeba zabijać z przyczyn ekonomicznych Eutanazistowską strategię salami widać coraz lepiej. Na początku zwolennicy zabijania chorych i starców snuli opowieści o tym, że chodzi im wyłącznie o dobro cierpiących, o ich wolność wyboru, o to, by mogli spokojnie rozstać się z życiem. Jednym słowem, eutanazja miała być wyrazem miłosierdzia dla tych, którzy nie radzą sobie z własnym cierpieniem, stracili nadzieję i mają już wszystkiego dość. I takimi właśnie bajkami raczono nas przez całe lata. A gdy już niemała część opinii publicznej oswoiła się z myśleniem, że zabicie kogoś może być wyrazem miłosierdzia, to przyszedł czas na kolejny etap odcinania zasad moralności publicznej i przyznanie, że zabijać można także z przyczyn ekonomicznych. Zupełnie otwarcie przyznała to ostatnio w wywiadach dla litewskich mediów tamtejsza minister zdrowia Rimantė Šalaševičiūtė. Jej