Między chorobą a opętaniem

Posługa księży egzorcystów była w niektórych środowiskach do niedawna tematem żartów. Najczęściej z wątpliwym poczuciem humoru podchodzili do tej kwestii lekarze psychiatrii, nawet ci z tytułami profesora. Jednak ostatnie lata to czas dynamicznego rozwoju walki duchowej egzorcystów, której nie można już ignorować. Egzorcyzmy są teraz tematem poważnych dyskusji oraz polemik, w których sceptyczni naukowcy nie mają zbyt wielu argumentów. Gdy w 2012 r. spotkałem się z egzorcystą watykańskim o. Gabrielem Amorthem, rozmawialiśmy głównie o tym, jaką rolę odgrywa nauka w ewangelizacji. Okazuje się, że pomimo panującej w środowiskach uniwersyteckich opinii, że egzorcyzm to średniowieczna praktyka, która jest tylko dowodem zacofania Kościoła, egzorcyści w swojej pracy bardzo ściśle współdziałają z przedstawicielami różnych dziedzin nauki. W książce „Egzorcyści i psychiatrzy” o. Gabriele bardzo szczegółowo opisał proces egzorcyzmu w kontekście rozeznania zarówno duchowego, jak i naukowego. Mało