[– – – –] O cenzurze w dziejach

Artykuły w gazetach, tygodnikach i innych periodykach, widowiska teatralne i przedstawienia rozrywkowe, audycje radiowe i telewizyjne, wystawy, druki ulotne, plakaty, etykiety na słoikach i informacje na produktach, mapy i przeźrocza, a także nekrologi. Jednym słowem WSZYSTKO podlegało w okresie PRL skrupulatnej cenzurze prewencyjnej. Tak w praktyce wyglądała realizacja artykułu 71 konstytucji z 22 lipca 1952 roku, w którym komunistyczna władza zapewniała, że „Polska Rzeczpospolita Ludowa zapewnia obywatelom wolność słowa, druku, zgromadzeń i wieców, pochodów i manifestacji. Urzeczywistnieniu tej wolności służy oddanie do użytku ludu pracującego drukarni, zasobów papieru, gmachów publicznych i sal, środków łączności, radia oraz innych niezbędnych środków materialnych”. W ujęciu marksistowskim wolność słowa i druku miała charakter klasowy, co oznaczało, że prasa i inne środki masowego przekazu mają służyć upowszechnianiu informacji niezbędnych klasie panującej do