Pomóc cierpiącym. Z historii Polskiego Czerwonego Krzyża

Rannym i cierpiącym żołnierzom należy się wsparcie i opieka. Bez względu na to, w jakich armiach walczą i w imię jakich ideałów, to oni biorą na siebie największy ciężar walki. To ich męstwo, umiejętności, cierpienie, a często śmierć, decydują o losach bitew i wojen. Po zakończeniu działań wojennych zwykli żołnierze pozostają najczęściej w cieniu polityków i generałów konsumujących zwycięstwo. I chociaż historia ludzkości jest opowieścią o walkach i wielu polach bitewnych z konającymi żołnierzami, to dopiero bitwa rozegrana w czerwcu 1859 roku pod Solferino dała początek pracom nad powołaniem międzynarodowej organizacji humanitarnej wspierającej i organizującej pomoc dla rannych żołnierzy. Bitwa pod Solferino należała do jednych z najkrwawszych w XIX wieku. Jej przypadkowy świadek, szwajcarski przemysłowiec i filantrop Henri Dunant, z przerażeniem obserwował konanie i cierpienia tysięcy żołnierzy. Nie mogąc pozostać obojętnym, zaczął organizować dla nich