Tbiliskie Stonehenge. Sceny z gruzińskich kronik

Nad północną panoramą Tbilisi góruje widoczny z daleka ogromny monument. To pomnik Historii Gruzji czy też może Kronika Gruzji – kolosalne dzieło kontrowersyjnego artysty, jednakowoż niezbyt popularne. Dlaczego zarówno turyści, jak i miejscowi, omijają to miejsce? Chociaż pierwsze państwa na terenie dzisiejszej Gruzji powstały w głębokiej starożytności (XII w. p.n.e.), to początki gruzińskiej państwowości wiąże się z chrystianizacją kraju. Gdzieś pomiędzy 317 a 337 r. n.e. święta Nino przekonała ówczesnego króla Iberii (czyli dzisiejszej Kartlii) Miriana III, do przyjęcia nowej religii, zresztą w obrządku greckim. Co prawda, aż do przełomu IX i X wieku kolejne organizmy państwowe w tym regionie miały charakter sezonowy, ale czynnikiem jednoczącym stała się religia – i gruzińska Cerkiew, autokefaliczna i sprawująca obrzędy w lokalnym języku (do dziś; jest to tzw. język starogruziński). Dzięki temu Gruzja szczyci się, że jest jednym z najstarszych państw