Pojednanie i pieniądze

W grudniu do kin wszedł film „Przy Planty 7/9”. W polskim opisie filmu czytamy: „4 lipca 1946 roku milicja, żołnierze i zwykli kielczanie zabijają ponad 40 ocalałych z Holocaustu Żydów. (...) Pogrom kielecki staje się symbolem polskiego powojennego antysemityzmu. (...) Po upadku komunizmu Bogdan Białek – polski katolik – zaczyna publicznie mówić o tym, co się wtedy wydarzyło. Przebija się przez teorie spiskowe dotyczące pogromu, wyparcie pogromu ze świadomości kielczan i utrwalane przez lata wzajemne stereotypy Polaków i Żydów”. Już w tym opisie nic się nie zgadza. Reżysera Michała Jaskólskiego ani Bogdana Białka niespecjalnie interesuje „co się wydarzyło”. Choć jako sprawców wymieniono milicję i wojsko, twórcy ignorują wątek prowokacji. Nie obchodzi ich to, że nadal prowadzone są badania, odkrywane dokumenty i relacje wskazujące, że pogrom był wielopiętrową sowiecką prowokacją. Nie jest też prawdą, że pogrom był wyparty ze świadomości Polaków i dopiero Białek