Wolfgang Schäuble – kanclerz ostatniej szansy

Bądź dobry dla siebie i twardy dla innych – to ponoć dewiza życiowa Wolfganga Schäublego, weterana niemieckiej chadecji, wieloletniego towarzysza politycznej drogi najpierw Helmuta Kohla, a potem Angeli Merkel. Poruszający się od 1990 r. na wózku Schäuble, wyciskany jak cytryna, ale zawsze trzymany na dystans zarówno przez „kanclerza Zjednoczenia”, jak i jego pogromczynię, w obliczu katastrofalnej polityki migracyjnej Merkel dostaje kolejną, być może ostatnią szansę, by pozbyć się łatki wiecznego następcy tronu i w końcu sięgnąć po to, co od co najmniej połowy lat 90. było jego największym marzeniem: stołek kanclerski. Tyle marzenia. A co jest realne? Wystarczyło, by Angeli Merkel powinęła się noga na polityce migracyjnej, a prasa w Niemczech jak na komendę zaczęła spekulować na temat możliwej zmiany w Kanzleramcie. Zmiany na Wolfganga Schäublego. To on jest faworytem. Nie dlatego (przy całym szacunku dla jego doświadczeń politycznych), że jest najlepszy, ale dlatego