Grecka lekcja obywatelskiego oporu

Moje długoletnie unijne doświadczenie uczy, że jeżeli UE zapowiada, iż w jakiejś sprawie odbędzie się szczyt „ostatniej szansy” albo negocjacje „ostatniej szansy”, oznacza to tak naprawdę, że będzie to szczyt czy negocjacje… przedostatniej szansy. Z Grecją było tak samo. Mówiono, że jeśli Grecy powiedzą „ochi” („nie”), to wówczas nastąpi polityczno-finansowe trzęsienie ziemi i Helladę wykluczą ze strefy euro, a może i UE. Tymczasem… W momencie gdy ponad trzy piąte Greków pokazało „Trojce”, a więc strukturze obejmującej: UE, MFW (Międzynarodowy Fundusz Walutowy) i  EBC (Europejski Bank Centralny), „gest Kozakiewicza” ‒ okazało się nagle, że dalej jest skłonność do rozmów i może nawet znajdą się dla Aten dodatkowe pieniądze. Cipras i lekcja Papandreu Oczywiście nie wiadomo, czy premier Cipras i jego partia Syriza nie przeciągną struny, ale na razie grecki premier licytuje skutecznie. Poparcie dla niego i jego lewicowoeurosceptycznej formacji  wzrasta. Aleksis Cipras