Polskość: duma, przeznaczenie, wybór

Nie tylko 11 Listopada, ale zawsze warto i trzeba być dumnym ze swojej polskości. Bo bycie Polakiem – wbrew kosmopolitom i nihilistom – jest wartością samą w sobie. Polskość ubogaca. Pracowały na nią dziesiątki pokoleń, ludzie znani i na całym świecie, i tylko w swojej wiosce, której wszak bronili przed wrogiem. Historia Najjaśniejszej Rzeczypospolitej to dzieje ludzi wpisujących się w bohaterstwo, niezłomność i heroiczną cnotę – lecz także tych spod flagi podłości i zdrady. Ale Polska istnieje dzięki tym pierwszym. Nasi rodacy, którzy witali polskiego papieża w czasie jego pielgrzymki do USA w koszulkach: „I’m proud to be Polish”, mieli w 100 proc. rację: tak, ja też jestem dumny z tego, że jestem Polakiem, a moi synowie wiążą przyszłość z Polską, choć najstarszy, Przemek, studiował i pracował także poza Polską – tak zresztą jak i młodszy, Bartosz. Polskość była wartością dla moich rodziców, dziadków i ich członków rodzin. Członkowie mojej rodziny ginęli z rąk