„Jeszcze raz i Kaukaz”…

Dla Stanisława potwory są postaciami filmowymi, dla nas, dorosłych, niestety, to konkretne postacie z polskiej polityki. „Jeszcze raz i Kaukaz” – powiedział mój najmłodszy synek, gdy mama zapytała go, czy jeszcze raz wydmucha nos. Ucieszyłem się, że dziecko podziela zainteresowania ojca. Kaukaz, zwłaszcza Południowy – wiadoma sprawa, ważny region w polityce międzynarodowej i istotna piłka w grze między Rosją a Zachodem. Szybko jednak wróciłem na ziemię. Staś, póki co, nie pasjonuje się polityką światową, a tekst o Kaukazie, który wygłosił, był jedynie... cytatem z filmu dla dzieci „Potwory i spółka”. Dla Stanisława potwory są postaciami filmowymi, dla nas, dorosłych, niestety, to konkretne postacie z polskiej polityki. Nie będę teraz obdzielał konkretnymi rolami z filmów i bajek o potworach polityków PO, SLD, PSL, palikociarni i prawicowego (?) planktonu. Bajkowe potwory bywają sympatyczne, te z realu – wręcz przeciwnie. Te ze świata dziecięcej imaginacji bawią, a