Tak się budzi Polska

Polska się budzi, bo rok tego koszmaru nikomu już nie odpowiada. Władza nie ma żadnej propozycji, a Polacy chcą nowej nadziei. Byliśmy razem w morzu narodowych barw, wzniosłych pieśni i w cichym oporze. Poczuliśmy tę samą siłę i jedność, jaką mieliśmy rok temu. Teraz tak łatwo już się tego nie zniszczy. Ten rok nas zahartował, a oni się po prostu zużyli. To się nie musiało wydarzyć. Mogliśmy popaść w beznadziejność, poddać się. Mamy wiosnę narodowych uniesień. Zawdzięczamy to wielu ludziom, niektórym szczególnie. Największą zasługę mają oczywiście kluby „Gazety Polskiej”, ogrom pracy wziął na siebie klub warszawski. Jest to też efekt ciężkiej pracy autorek naszych filmów i grupki upartych dziennikarzy. Chciałbym każdemu z osobna bardzo mocno podziękować. Dziękuję wszystkim, którzy nie będąc z nami związani, włączyli się w pomoc: artystom, służbom porządkowym, ludziom od nagłośnienia. Dziękuję setkom tysięcy Polaków, którzy wykazali inicjatywę i poświęcili swój czas. Zrobiliście coś