Dwugłowy orzeł, skąpana w złocie ikona, literatura, muzyka i… balet – to bezbłędnie stosowana przez władców Moskwy mistyfikacja, zasłona dymna rozwieszona nad zastępami smoczego Mordoru. Zasłona, w którą uwierzył nie tylko cały świat, lecz także sam naród rosyjski. Ochlapany błotem przepastnych kolein, stąpający w waciakach po bezkresnych bezdrożach, święcony w zdrojach siwuchy, uważa siebie za „nosiciela” najwyższej pośród ludzkich kultur.
W zapiskach Cypriana Kamila Norwida możemy znaleźć znamienną myśl-zadumienie nad pięknem petersburskiego baletu, który zawitawszy do XIX-wiecznego Paryża, objawił poecie nadziemską urodę rosyjskiego tańca. Jakże niepojętą dla autora „Fortepianu Chopina”, znającego nieco odmienny portret skąpanego we krwi, dzikiego rosyjskiego żołdaka, z zawziętością niszczącego jakiekolwiek przejawy kultury. To poznawcze rozdwojenie jaźni jest kamieniem węgielnym, na którym posadowiona została Rosja, a zarazem fundamentem błędnego
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
