Stały się powszechnym głosem

Podobne rocznice sprzyjają zazwyczaj pogłębionemu zainteresowaniu pisarzem oraz jego twórczością. Niestety, od dawna autor „Laury i Filona” i wielu równie popularnych niegdyś sielanek popada w zapomnienie. Dziś niewielu już czytelników sięga po jego książki. Dodajmy i to jeszcze, że niełatwo do nich dotrzeć, gdyż rzadko bywają wznawiane. Kolęda jak hymn Nie żyje też żaden z naszych wielkich poetów, którzy nie tylko pamiętali o Franciszku Karpińskim, ale i upominali się o niego, jak wspomniany Jan Lechoń, Zbigniew Herbert, nazywający Karpińskiego „poetą wielkim”, czy ks. Jan Twardowski, podkreślający jego „odwagę mówienia wprost o Bogu” i zapewniający, „że nie sposób zapomnieć tych pieśni, nawet jeśli tylko raz byśmy je usłyszeli”. „Poezja religijna Karpińskiego – mówił Lechoń w słynnych wykładach paryskich wygłaszanych po klęsce wrześniowej – jest to jeden z tonów najczystszych, najbardziej polskich w naszej poezji, tonów, które Karpiński zdołał uczynić własnymi,