FARSA

Jakże krótką pamięć muszą mieć dzisiejsi koryfeusze żurnalizmu, ochotniczo występując w roli dawniejszych Gontarzy, Kurów i Kąkoli, gromiąc podobnymi słowy „chaos i anarchię”, odsądzając od czci i wiary „warchołów”, „elementy”, „wiadome siły”... W ich wystąpieniach widzę (i to mnie przeraża) tę samą nonszalancję wobec prawdy, to samo obrzydzenie do własnego narodu, zrozumienie dla arogancji władzy i posłuszeństwo „jedynej słusznej linii”. Zazdroszczę im braku wyobraźni, że pewnego dnia parawan kłamstw runie i oni sami staną nadzy pod pręgierzem opinii... A może się mylę. Może doskonale wiedzą, że nie staną, tak jak nie stanęli ich poprzednicy – „Goebbels stanu wojennego”, dziś prasowy magnat, czy pozbawiony kręgosłupa felietonista, dziś gwiazda „loży prasowej”. Naród litościwy, prawo pobłażliwe – nawet jeśli pierwszy milion został ukradziony, następne zostały zarobione prawie uczciwie, więc nic nie zagrozi potędze finansowej układu. Na razie farsa się toczy. Nie wiadomo, kiedy