Kobieta niezłomna

Po wojnie Stalin traktował Węgry jak państwo podbite. Prowadzona przez administrację osadzonego na kierowniczym stanowisku Mátyása Rákosiego „taktyka salami” skutecznie wyeliminowała opozycję. Młodej dziewczynie przyszło uczęszczać do szkoły średniej już w nowych realiach. Zniechęcona stalinowską indoktrynacją rzuciła naukę. Jako pracownica powiatowego urzędu obserwowała proces kolektywizacji rolnictwa. Nie chcąc być częścią systemu, zrezygnowała z pracy. Ponieważ odmawiano jej zameldowania w Budapeszcie, nie mogła znaleźć w stolicy stałej pracy. Imała się dorywczych zajęć. Przelotny romans przyniósł jej na świat syna, który narodził się jeszcze przez wybuchem powstania, w 1955 r. Niezameldowanej w Budapeszcie samotnej matce komuniści bez chwili wahania odebrali dziecko. Stwierdzili, że ośrodek wychowawczy zapewni mu lepszy start niż nieletnia kobieta. W tym czasie atmosfera w kraju gęstniała wraz z wieściami o poznańskim Czerwcu, Gomułce i zmianach w „kierowniczym łonie PZPR”.