Gastarbeiter jako postać tragiczna

W Gdyni na pokazach „Cichej nocy” widownia podobno chichotała. W moim kinie słychać było załamujące się ze wzruszenia oddechy. Film jednym daje poczucie wyższości, innych skłania do współczucia. Na bidną prowincję, cudzym superwozem, jedzie z Holandii Adam (Ogrodnik). Chodzi o udział w rodzinnej Wigilii, o powrót do żony w ciąży. Ale nim ruszą uroczystości, poleje się morze wódki, zagrają stare zatargi i nowe pretensje, wyjdzie na jaw główny motyw wizyty – przejęcie ojcowizny dla wsparcia chwiejnego interesu na Zachodzie. W epizodach nie tylko pijackich, w zdobywaniu choinki przez zwaśnionych braci, rozmowach z ojcem zmagającym się z nałogiem, w grubiańskich żartach dziadka, wujka, w naiwności młodszej siostry, w machiawelicznych wręcz zabiegach matki, by ocalić święta, jest wiele ciepła. Film opowiada o rodzinnej porażce, ale zakończonej pasterką. Kultura, obyczaj, religia to wielkie sprawy, nad Wisłą fundamentalne, ale do ich kultywowania trzeba minimum