Organizowanie narodowej wyobraźni. Spory wokół wystawy „Historiofilia”

„Narodowy artysta organizuje wyobraźnię, jak na przykład polityk narodowy organizuje siły stanu” – na ten fragment „Promethidiona” Cypriana Kamila Norwida powołał się Piotr Bernatowicz, dobierając panelistów debaty towarzyszącej wystawie „Historiofilia”. Według niego artyści nadal spełniają zadanie nakreślone przez wieszcza, chociaż „główny nurt sztuki współczesnej w Polsce dąży raczej do przeorganizowania wyobraźni tak, aby przestała stanowić element budujący wspólnotę, a Polacy rozpłynęli się w transnarodowej, utopijnej społeczności różnorodnych podmiotów”. Czy artysta powinien cokolwiek i czy trzeba organizować wystawy tak, aby utrwalały wspólnotowe wartości? Jaką sztukę mają wspierać państwowe instytucje i czy w ogóle powinny to robić? – to tylko kilka z pytań, na które starali się odpowiedzieć goście ważnej debaty towarzyszącej warszawskiej wystawie. Ludzie kultury zgromadzeni wokół „Historiofilii” twierdzą, że obecna sytuacja polityczna to dobry moment, żeby