Prawda życia, prawda ekranu

Mogą się też pojawić kłopoty interpretacyjne, czy tytuł polskiego dramatu psychologicznego „Gorączka” (1980 r.) to opis stanu ducha ministra Radka Sikorskiego. Czy współczesny serial kryminalny z 2002 r., oczywiście rodzimej produkcji, „Sfora”, to o prorządowych mediach? Czy polski krótki metraż z 2007 r. „Urna dziadka” to aluzja do umundurowanego dziadka Donalda Tuska? A rodzinny thriller (są takie!) z 2005 r. – „Diabeł” – to o Bronisławie Komorowskim, czy może nie? A np. inny najnowszy polski krótki metraż z 2009 r. „Oaza” to o Sopocie, w którym od piątku do poniedziałku wczasuje szef rządu? Bo nowela filmowa produkcji polskiej z 2008 r. „Luksus” to prosty opis sfer władzy i twórcze rozwinięcie słynnych słów rzecznika Jaruzelskiego, a teraz zwolennika Palikota, Jerzego Urbana: „Rząd się zawsze wyżywi”. A dajmy na to polsko-niemiecki serial z 1999 r. „Trzy szalone zera”, czy to czasem nie o kolejnym rozłamie w Prawie i Sprawiedliwości? Albo słynny czechosłowacki serial „Szpital na